Bilim insanları, çocukluk belleği ile ilgili yaptıkları araştırmalarda biyolojik yaş ile beyin yaşı arasındaki farkları ortaya koymuşlardır. Kanadalı araştırmacılar, çocukluk hafızası üzerine yaptıkları çalışmalarda bebeklerin ilk 3 yılda yaşadıklarını iki yıl içinde unuttuklarını tespit etmişlerdir. Kanada'daki bir üniversitede yapılan bu bilimsel çalışmada, bebeklik döneminin neden hatırlanmadığı ve hangi yaşlara ait anıların zihinde yani beyinde tutulabildiği araştırılarak anlaşılmıştır.

Toplum arasında "erken yaşta çocuklar daha hızlı öğrenir veya kesinlikle unutmaz" biçimindeki inancın aksine, çocukların üç yaşından önce edindikleri bilgileri on yaşından sonra hatırlayamadıkları ortaya çıkmıştır. Araştırmanın sonuç bölümünde, insanlarda uzun yıllar anıların saklanabildiği kalıcı belleğin on yaşında tam olarak oluştuğu anlaşılmıştır. Ünlü bir araştırmacının başkanlık ettiği grup, yaşları dört ile on üç arasında değişen yüz çocuktan erken döneme ait anılarını anlatmalarını istemiştir. Denekler arasında yaşı en küçük olanların, on sekiz aylık döneme kadar yaşadıklarını yaşı daha büyük olanlardan daha iyi hatırladıkları sonucuna varılmıştır. Ancak iki yıl sonra, üç yaş ve öncesine ait hatıralarını hatırlayan deneklerin bu kez hiçbir şey hatırlamadıklarını söylemeleri, grubu şu teze yöneltmiştir: Üç yaş öncesi hatıralar hatırlanıyor, ancak ilerleyen yıllarda bu hatıralar unutulmaktadır. Bu nedenle hafıza on yaşında eksiksiz olarak şekillenmektedir. Yedi sekiz yaşlarındaki çocuklar, beş yıl öncesine kadar yaşadıkları olayları hatırlamaktadır.

Araştırmaya göre, altı dokuz yaş aralığındaki çocuklar ise üç yaşına kadar yaşadıklarını hatırlamaktadır. On dört on altı yaşındaki çocuklar ise dört yaşından sonrasını hatırlamaktadır. Araştırmaya göre, anıların yarıya yakını dört veya beş yaşındaki çocuklarda tamamen yok olmaktadır. Altı ve yedi yaşındaki çocuklarda ise anıların yüzde yirmi dördü silinmektedir. On yaşından büyük çocuklar ise hemen hemen her şeyi hatırlamaktadır. Yayınlanan çalışmada, hafızanın on yaşın ardından çocuklarda yerleştiği ve çocukluğa ilişkin anıların bu yaşa kadar hızla silindiği, ancak yaş ilerledikçe hafızanın güçlendiği gösterilmiştir. Ancak IQ'su 140 olan kişiler bir yaşını bile hatırlayabilmektedir.

Çocuk gelişim uzmanlarına göre, üç yaşına kadar beynimizde öğrenme hücreleri arasında köprü bağlantıları kurulur. Ancak üç yaşından sonra bu süreç yavaşlar. Bazı hücreler yaşamlarına devam ederken, bazı hücreler de ölür. Unutmanın nedeni bu ölen hücrelerdir. Çocuğa sıfır üç yaş arası iyi bir eğitim verilmişse hafıza hücreleri sağlam kalır. Çok eski anıları bile hatırlayan kişiler, o dönemi en kaliteli şekilde yaşayan kişilerdir. İnsan ilişkilerinin artması, farklı materyallerle oynamaları ve farklı mekanlara gitmeleri bu durumu olumlu etkiler. Çocuk tek başına bırakılmadıysa ve istismara uğramadıysa, hücreler uzun süre dayanıklılığını koruyabilir. Genetik faktörler de önemlidir. Her zeki çocuk değil, ancak IQ'su 140-150 olan bir çocuk anılarını daha iyi hatırlayabilir. Bu çocuklarda zekâ dokuz aylıkken gelişmeye başlar.

Çocuk psikiyatrlarına göre, çocukluk döneminde anımsamayan süre üç dört yaşına kadardır. Buna çocukluk unutkanlığı denir. Bunun nedeni, beyin gelişiminin hala yeterli olmamasıdır. Algılanan şeyler beyinde bazı işlemlerden geçer ve depolanmaya başlar. Ancak bu süreçten sonra, on yaşındaki çocukların ve yirmili yaşlara kadar olan gençlerin beyinleri daha hızlı bir şekilde uyum sağlar ve yenilenir. Bu nedenle öğrenme çok hızlı gerçekleşir. Üç dört yaş sonrasında belleğimizde anılar olur, ancak erişkin dönemde olduğu gibi her şey depolanmaz. Kısa süreli bellek kullanılır veya hafızaya depolama yapılmaz. Bazı beyinler gelişmediği için hafıza kaydı yapmaz. Beyin yaşı genetiğe de bağlıdır, ancak bazen bunun tam tersi de olabilir.