Beyin hücrelerinin gelişimi, anne karnında başlar. Döllenmeden itibaren 3. haftada beyin hücreleri farklılaşarak ileride nöronları oluşturacak ve beynin loblarını meydana getirecek hücre göçleri başlar. 5. aydan itibaren fetüs beyni duyma ve dokunma yetisine sahip olur. Gebeliğin 7. ayından itibaren, tüm hayatımız boyunca kullanacağımız beyin hücreleri oluşmuş durumdadır.

Beyin hücreleri için hayati önem taşıyan iki ana madde oksijen ve glikozdur. Beyin hücreleri glikoz dışında başka bir besin kaynağı kullanmaz. Ayrıca, kan ile yeterince oksijen gitmediği durumda beyin hücreleri ölmeye başlar. Ortalama bir beyin, 5 dakika oksijensiz kalabilir. Oksijensiz kalınan her saniye beyin hücrelerinin ölmesine ve beyin fonksiyonlarının zarar görmesine yol açar. Bu durum, beyin ölümü gibi çok ciddi sonuçlar doğurabilir.

Doğumdan sonra beyin hücrelerinin sayıca çoğalmaları mümkün değildir. 0-3 yaş arası, beyin gelişiminin %80 oranında tamamlandığı bilinir. Bu durumda gelişen şey, beyin hücre sayısı değil, beyin hücrelerinin birbirleri ile yaptıkları sinapslardır. Beyin kullanıldıkça gelişir. Ancak ilerleyen zamanlarda beyin hücre sayısı azalmaktadır. 20'li yaşlardan itibaren beyin hücreleri ölmeye başlar. 60'lı ve 70'li yaşlarda toplam nöron sayısının %10'u kaybedilmiş olur. Bu kayıp, beynin fonksiyonlarını yerine getirmemesi veya hafıza sorunları yaşanacağı anlamına gelmez. Beyin, kullanılmayan yolları yok ederken, kullanılan yollar daha çok işlevsellik kazanır.

Ancak beyin hücrelerinin anormal sayıda ve hızda ölmesi, ciddi sağlık sorunlarına yol açabilir. Çok ciddi hastalıklar ortaya çıkar. Bu hastalıkların çoğunun mevcut teknoloji ile tedavisi mümkün görünmemektedir.

Beyin hücrelerinin ölmesi, Demans (Bunama), Alzheimer, Parkinson gibi çok ciddi hastalıklara yol açar.

Beyin hücrelerinin ölmesine neden olabilecek faktörler şunlardır:

Dengesiz ve düzensiz bir yaşam tarzının da beyin hücrelerinin ölümünde etkili olduğu düşünülmektedir.